Over mijn achtergrond

Onderwijs geven aan jongeren heb ik altijd erg leuk gevonden. Het was niet alleen geven, maar ook ontvangen. Aandacht, vooral. Maar ook: de kans om belangrijke vaardigheden in mijzelf te ontplooien, zoals het soepel leren omgaan met - soms wat dwarse - pubers, ouders en collega's. Communicatie in al haar facetten. Instrueren, motiveren, corrigeren en enthousiasmeren van groepen en individuen... een leerproces waarvan de vruchten mij later goed van pas zouden komen. Toch zag ik mijzelf niet graag 'oud' worden in het onderwijs. Mijn creatieve impulsen vroegen om meer speelruimte.



Toen ik enkele proefopdrachten mocht verzorgen voor een tekstbureau, greep ik deze kans dan ook met beide handen aan. Mijn teksten werden goedgekeurd en gepubliceerd. En het waren niet de minste opdrachtgevers: Agfa Nederland en Vroom & Dreesmann.

Mijn creatieve zelfvertrouwen was nu ontketend. Ik liet er geen gras over groeien en stapte naar de Kamer van Koophandel om mijn bedrijf Artitekst in te schrijven. Vanaf dat moment verwierf ik zelf mijn klanten. En genoot ik van dit nieuwe leerproces: communiceren met heel nieuwe doelgroepen, die niet langer B1, 2H3 of 3V4 heetten, maar bijvoorbeeld 'alle potentiële aanschaffers van een lease-auto' of 'alle prospects voor een nieuw verzekeringsproduct'. Naast de grote, ook veel kleinere klanten: middenstanders, die ik mocht helpen fietsen en scooters te verkopen, of bedden en matrassen. Ik vond het allemaal even boeiend.

Want dat is wel het grootste voorrecht van een tekstschrijver: dat je zomaar terechtkomt in alle uithoeken van het bedrijfsleven en de maatschappij. Van huisvuilzakkenfabrikant tot meubelmakerij. Van winkelier-op-de-hoek tot multinational. Elke keer moet je je opnieuw verdiepen in de specifieke kennis en wetenschap die de klant eigen is. Bij iedere opdracht leer je weer iets meer over het bedrijfsleven, over de maatschappij. Kortom over... het leven zelf.

Toen een oplichter probeerde mijn bedrijf (en dat van duizenden andere ondernemers) geld af te troggelen, begon ik in 1993 - als een Peter R. de Vries avant la lettre - spontaan een actie tegen deze schavuit. Lees hier het hele verhaal.

Eerste tv-opname over de actie. De EO thuis op visite voor het programma 2Vandaag

Vervolgens heb ik in 1995 Stichting Eerlijk Zaken Doen (EZD) opgericht. Deze stichting bestrijdt de malafide advertentiewerving in Nederland. 
Na vijf jaar heb ik in 2000 mijn directeurschap van Stichting EZD beëindigd. Sindsdien ben ik weer beschikbaar als tekstschrijver en communicatieadviseur.

Ook houd ik mij bezig met enkele nieuwe creatieve projecten. Zoals technologische vernieuwing op het gebied van verkeersveiligheid en de ontwikkeling van z.g. 'formats' voor nieuwe televisieprogramma's.